Ben Köyde Doğdum Gülüm

Ben Köyde Doğdum Gülüm

Ben köyde doğdum gülüm
Bana sevildiğim hiç söylenmedi ki
Vaktini denk getirebildiysem eğer yemeğin
Koca bir sülalenin aynı sofrada
Çalakaşık yediği yemeklerden yerdim
Küçük elim sıkışmazsa
Büyüklerin demir balyoz elleri arasına
Bir kaşığın ucuyla kapardım çorbayı
Arkadaşlarımla bile oyun oynamayı
Kaçak yaparken ben o topraklarda
Çok kaçırdığım oldu yemek öğünlerini
Yokluğum bile fark edilmezdi sofrada
Ya annem büyüklerden utanır ilgilenmezdi
Ya da bir sonraki öğüne Allah kerim diyerek
Ne var ne yoksa tüketilirdi sofrada
Aç kalırdım yemek isteyemezdim sonradan

Sarılarak yatardık kardeşler birbirimize
Biri üşüyünce yatakta yalnızlıktan
Diğerinin eve gelmediği anlaşılırdı
Sıcak yaz gecelerinde ise
Kimseler ilgilenmezdi yokluğumla
Bunca yıl sonra
Biri beni merak ettiğini söylüyorsa
Sevinirim elbet, seviliyor olmama
Bu ilgi beni şaşırtır gülüm
Bana sevildiğim hiç söylenmedi ki

Bekir Kale Ahıskalı
Bir Sultana Aşk Mektupları-24